Carpenter Sendromu: Gelişimsel Destek ve Rehabilitasyon Süreci

Carpenter Sendromu, kraniyofasiyal anomalilerle birlikte çok parmaklılık (polidaktili), sindaktili ve obezite ile seyreden nadir bir genetik sendromdur. Gelişimsel gerilik, motor koordinasyon bozukluğu ve öğrenme güçlükleri sık görülür.

Özel Eğitim Perspektifi – Ferhan Hulusi Şahin (Özel Eğitim Öğretmeni)

Carpenter Sendromu tanısı almış bireylerde özel eğitim süreci, bireyin bilişsel kapasitesine, motor planlamasına ve sosyal iletişim becerilerine göre şekillendirilir. İletişim desteği, dikkat geliştirme çalışmaları ve öz bakım becerileri özel eğitimin temel bileşenlerindendir.

Eğitim Sürecinde Yapılanlar:
– Duyusal hassasiyetler ve yüz-yapı farklılıklarına duyarlı bireyselleştirilmiş eğitim programları (BEP)
– Öz bakım, akademik kavram öğretimi ve grup içi sosyal etkileşim çalışmaları
– Görsel destekli iletişim araçlarının (resimli kartlar, cihazlar) kullanımı
– Dikkat, algı, bellek ve sıra takip becerilerine yönelik yapılandırılmış oyunlar
– Aile ile yakın iş birliği içinde ev destek planlaması

Fizyoterapi Perspektifi – Ümit Can ORUÇ (Fizyoterapist)

Carpenter Sendromu tanısı olan bireylerde kraniyofasiyal yapılarla birlikte el, ayak ve iskelet sistemi deformasyonları nedeniyle postüral denge, ince motor beceriler ve yürüme paternlerinde zorluklar yaşanabilir. Bu bireylerde fizik tedavi süreci, fonksiyonel bağımsızlığı en üst düzeye çıkarmayı hedefler.

Fizyoterapi Sürecinde Uygulananlar:
– Kas kısalıklarını önlemek için germe egzersizleri
– El-ayak işlevselliğini destekleyici ince motor ve denge egzersizleri
– Yürüme ve mobilite için destekli pozisyonlama çalışmaları
– Postüral bozuklukları azaltıcı egzersizler ve oturma-duruş eğitimleri
– Gerektiğinde ortez, walker, destekleyici cihaz uygulamaları

Erken dönemde başlayan fiziksel rehabilitasyon, kas-iskelet gelişimini destekleyerek ileride oluşabilecek fonksiyon kayıplarını önlemeye yardımcı olur.

Hazırlayanlar:
Ferhan Hulusi Şahin – Özel Eğitim Öğretmeni
Ümit Can ORUÇ – Fizyoterapist