Down Sendromunda Ergoterapi
İlk defa 1866'da Down tarafından tanımlanan sendromun genetik temelini 1959'da Lejenue ortaya çıkarmıştır. Down sendromu, 21. kromozomun tamamının ya da bir kısmının fazladan bir kopyasının bulunması sonucu ortaya çıkar. Türkiye'de her yıl 1500 Down sendromlu bebek doğmaktadır ve Türkiye'de 100.000 civarında Down sendromlunun olduğu tahmin edilmektedir. Down sendromlu nüfus giderek büyümektedir. Bu yüzden down sendromlu bireylerin gelişimsel sürecin takip edilmesi gerekir.
Down sendromlu bireylerin gözle fark edilir fiziksel özellikleri, düşük kas tonusu, sarkık dil, kalın ense, el ve ayak parmaklarında kısalık ve kalınlık, çekik göz gibi özellikleri vardır.
Down Sendromlu Bireylere Ergoterapistler Neler Yaparlar?
- Ergoterapistler down sendromunlu bireylerin tuvalet, beslenme, giyinme, yemek yeme gibi kendine bakım aktivitelerinde bağımsız olmalarını hedefler.
- Bu bireyler düşük kas tonusuna sahiptirler. Böylece ince ve kaba motor becerilerde zayıflık meydana gelir. Makas tutma, kaşık-çatal tutma, yazı yazma, boyama yapma gibi ince motor beceriler; merdiven çıkma, koşma, zıplama gibi kaba motor becerilerde zayıflıklar mevcuttur. Böylece ince ve kaba motor becerileri geliştirmek hedeflenmektedir.
- Dikkat süreleri, hafızaları, görsel algı becerileri, soyut düşünme becerileri zayıftır. Bu beceriler geliştirilerek bireyin okula hazırlanması hedeflenir.
- Beden farkındalıkları, denge, koordinasyonları zayıftır. Bu yüzden vücutlarını konumlandırmakta zorlanırlar. Duyusal problemler giderilerek daha bağımsız olmaları hedeflenir.
- Praksis dediğimiz motor planlama becerilerinin geliştirilmesi amaçlanır.
- Duygusal adapte olma becerileri zayıftır. Duygusal reaktivite zorlukları azaltılır.
- Bu bireylerin iletişim becerileri zayıf olabilir. Böyle durumlarda akranlarıyla sosyalleşme becerileri geliştirilir.
Ergoterapist Büşra KÜKA